Mijn kweek met roodborst (Erythacus rubecula) door Lou Megens
De roodborst is een van onze meest bekende vogels. Zijn uiterlijk is onmiskenbaar en kan met geen enkele andere vogel verward worden. De vogel oogt liefelijk met zijn grote ogen en bollig lichaam (zeker in de winter), maar schijn bedriegt! De vogel is uitermate agressief tegenover soortgenoten van gelijke sekse.
Wat veel mensen verder niet zullen weten is, dat de roodborst tot de familie van de lijsterachtige behoort.Ik kweekte in het verleden wel vaker roodborsten, maar dan altijd in een redelijk ruime en begroeide volière. Nu wilde ik de kweek eens proberen in een kweekbox, ontdaan van beplanting, met de maten 90 cm. (br.), 125 cm. (diep) en 2 mtr. (hoog). Op de betonnen bodem legde ik een laag houtkrullen en het dak maakte ik van lichtdoorlatende polyester golfplaat. Als nestkast werd een halfopen nestkast genomen, hoog in de kweekbox opgehangen. Het nestmateriaal wat ik ter beschikking stelde: kokosvezel, sisal en paardenhaar. Deze hele combinatie werd gebruikt om een nest te bouwen.
De man en de pop konden het vanaf het eerste begin goed met elkaar vinden. Er is een miniem verschil in kleur en intensiteit tussen beide seksen, maar dit is absoluut te weinig om daarop blind te varen. Het is daarom wel grappig dat de agressiviteit van de vogels weer gebruikt kan worden om een koppel samen te stellen. Ik bezit een gesekste (d.m.v. endoscopie bepaalde) man. Als ik hier een andere roodborst bijzet en er wordt vervolgens gevochten, dan is het een man. Als er niet wordt gevochten, is het een pop!
Ik voer een zelfgemaakt eivoer (een aangeduid schepje is ongeveer een theelepel):
-10 hardgekookte eieren (fijngeprakt)
-10 schepjes AVES opfok
-3 schepjes Necton-MSA (opbouwpreparaat)
-3 schepjes Lundi eendenkorrel (fijngemalen)
-beschuitmeel (mengen tot een rulle hoeveelheid, zeker niet te droog)
-5 eetlepels Klaus universeelvoer
-5 eetlepels UNI complet van Nutribird (palletkorrels voor insecteneters)
-5 eetlepels pinkies (diepgevroren)
Alles goed door elkaar mengen. Het voer is goed houdbaar in de diepvries.
In de broedperiode krijgen ze bovendien enkele meelwormen per dag.
In april maakte de pop zonder problemen haar nest en legde het eerste ei (kapot) op de grond. Dit was mijn schuld, omdat ik haar waarschijnlijk stoorde als ik ’s morgens vroeg voerde (dat heb je als je moet gaan werken …). Daarna werden er nog vier eieren in het nest gelegd en netjes bebroed. De man floot de hele dag dat het een lust was en hij voerde de pop regelmatig met lekkernijen.
De eieren bleken allemaal bevrucht. Bij het uitkomen van de jongen kwamen er problemen. Het eerste jong vond ik regelmatig op de grond, wat mij deed besluiten om het bij mijn jonge pimpelmezen te leggen. Ik wachtte het uitkomen van de andere drie eieren af. De andere dag was het jong echter compleet verdwenen; de pimpelmezen accepteerden de vreemde eend in de bijt niet. De andere drie eieren kwamen uit, maar ik vond weer een jong (dood) op de grond. Ik besloot de man apart te zetten, zichtbaar in de volière, in een TT kooi, waarna alles verder goed ging.
De jongen groeiden echter niet goed, ik zag ook nauwelijks voer opgenomen worden. Naast het eivoer gaf ik levende buffalowormen en (bevroren) pinkies in een schaaltje met water. Mijn kwikstaarten deden het hier erg goed op! De roodborst pop nam echter ogenschijnlijk nauwelijks voer op voor haar jongen. Toen na vijf dagen de jongen nog steeds (te) klein waren naar mijn zin, besloot ik de pinkies niet meer in water te verstrekken maar ze door het eivoer te mengen. Toen werd er opeens goed gevoerd! De twee overgebleven jongen groeiden als kool en ik ringde ze met 2,5 mm. Toen de jongen elf dagen oud waren, zette ik de man er weer bij en dat ging gelukkig goed. De manier van voeren bleek van vogel tot vogel erg te verschillen.
Na 18 dagen vlogen de jongen uit; zowel de man als de pop voerden. Nadat de jongen zelfstandig waren, moesten ze van de ouders gescheiden worden, omdat met name de man erg agressief kan worden tegen zijn eigen jongen. Als de jongen uit een nest bij elkaar blijven gaat dit goed, pas als we er een of meerdere afgezonderd hebben (die we naderhand weer bij elkaar willen zetten), komen er problemen.
De roodborst is een erg mooie en prachtig fluitende vogel, die de moeite van het kweken zeker waard is. Hij wordt erg mak en neemt zelfs meelwormen uit de hand. De vogel is uiteraard winterhard en het is prachtig om hem op de grond te zien zoeken naar insecten!
Op het moment van schrijven is het einde mei en ik ben er zeker van dat er nóg een succesvol legsel zal volgen!
Informatie: Lou Megens. Tel. 06 - 51849659
|