VELDZURING  (Rumex acetosa)      Uit “Onkruiden” door Alois van Mingeroet 

Vindplaats

Vooral op vochtige weiden, grachten, bermen, kalkarme drassige grond en dijken.

Uitzicht

De bladeren hebben de vorm van een pijlpunt, de zaadstengels kunnen een hoogte bereiken van 30 à 100 cm. De bruinrode zaden staan dicht tegen de vertakte stengels.

Bloeitijd

Van juni tot november

Oogst

Pas als de stengels en zaden donkerbruin gekleurd zijn, zijn deze rijp om aan de vogels te geven. Zolang ze groen zijn wordt er weinig of helemaal niet van gegeten. Het beste kan men de stengels onderaan afsnijden en deze met enkele samenbinden en ze vervolgens in de volière ophangen. Wie de zaden wil laten drogen, om ook in de winter te kunnen voeren, zal ervoor moeten zorgen dat dit gebeurt op een zeer droge plaats met een goede beluchting.

Welke vogels?

Barmsijzen, kneuen, fraters, goudvinken, groenvinken, sijzen, vinken, kepen, roodmussen, haakbekken, cini’s, saffraanvinken, meesgoudvinken en edelzangers.

Bijzonderheden

Zuring heeft olierijke zaden en is dus uitermate geschikt om het in het najaar aan de vogels te geven, dit voor de vorming van een natuurlijk vetlaagje.

Ook de andere soorten, zoals ridderzuring (Rumex obtusifolius), krulzuring (Rumex crispus) en bloedzuring (Rumex sanguineus) hebben voor vogels dezelfde waarde.

Veldzuring valt onder de familie van de Duizendknoopachtige.